Eg likte han. Eg likte han veldig godt. Eg var verkeleg forelska i han. Eg
vart fyrst kjend med han då eg byrja på ungdomsskulen, og visste allereie då
at eg tykte om det same kjønnet. Marcus heitte han. Blond. Han var bonde,
noko som gjorde alt veldig spennande å vera forelska i han. Dessutan var han
ein habil turnar, og musklane hans strutta når han tok av seg på
overkroppen. Eg vart meir og meir kjend med han i løpet av ungdomsskuletida,
og me vart gode vener etterkvart.
Ei stund seinare, me hadde byrja på vidaregåande, og drikking kom
inn i biletet. Det var ein fest. Det var verkeleg hyggeleg. Eg turde sleppa
meg skikkeleg laus då. Ta på han, og slikt. Men, akk, det var ingen som
visste at eg var skeiv. Eller homo. Så det gjorde ingen skade, men eg hadde
levd inne i dette hersens skapet for lenge no. Altfor lenge. På sluten av
festen sa eg til han, etter at eg hadde gitt han ein klem: -Eg elskar deg!
-Kva? svarte han
-Ja, eg elskar deg. Vonar du forstår…
Då gjekk han. Utan å seie noko. Den natta vart ille.
Morgonen etter vakna eg av ein SMS. Det var frå Marcus. Der sto det at
eg ikkje måtte lika han, han var hetero. Men me måtte absolutt vera vener
for det.
Det vart eg skikkeleg glad for.
Etter som tida svann endå meir, byrja dei andre gutane i gjengen å få
seg damer, og dei fleste hadde lugge med eit par jenter. Det svei litt, men
det svei nok meir for Marcus. Han hadde heller ikkje, jamt med meg, hatt sex
med nokon.
Ein gong i vinterferien i VK1, reiste venegjengen på tur til ein
nærliggjande storby for å shoppa. Alle var samla, og me koste oss verkeleg.
Det var ein skikkeleg kjekk tur. Når me var heime att, heiv bussen oss av på
busstasjonen. Eg og Marcus budde langt ifrå stasjonen, og eg skulle sitja på
med han heim. Han skulle verta henta. Alle dei andre venene våre gjekk, og
eg og Marcus vart att på busstasjonen. Foreldrene hans kom ikkje før om ein
halvtime. -Bli med meg inn på do sa han.
Å, tenkte eg, kva kunne det vera han hadde fore no? Men eg følgte jo
sjølvsagt med inn.
-Sett deg ned!
-Hæ? Svarte eg, eg forsto ingenting. Og noko seksuelt turte eg ikkje tenkja
på ein gong. Men svak som eg var, sette eg meg ned.
-Berre gjer som eg seier! Kommanderte han.
Der sat eg, og han kom tuslande bort. Dette offentlege toalettet var ikkje
so innbydande akkurat.. Han stilte seg framføre meg, og pressa skrittet sitt
mot andletet mitt. Eg vart overvelda. Kva i svarte? -Eg er lei av å vera
jomfru, utbraut han med kraftig røyst. -Sug meg!
-Men… Sa eg, han tok berre til å opne knappen og smekken, og ut kom pikken
hans. Den eg i år og dag hadde prøvd å få eit auga på. Han var ein meister
på å skjula, kan eg trygt seia. Men no hang altså kva eg hadde drøymd om so
lenge, rett føre meg. Eg vart vill innvendig, og det byrja vaksa nedi mi
eiga bukse òg. Han var antakelegvis vill han òg. Han førte pikken inn i
kjeften min, og pressa på som om verda skulle gå under. Sume tider følte eg
heile andletet mitt var fylt av hår, boksershorts og magemusklar. Det var
eineveldande. Eg tok hendene mine opp på ræva hans, forsåvidt heilt hard den
òg.. Faen kor mykje eg misunna han den flotte kroppen. Vel, so drog eg ned
litt av buksa hans, ei dongeribukse, og den kvite, stramme bokseren hans. Eg
førte handa mi inn mellom rumpemusklane, og masserte det mjuke og gode
området der inne. Han stønna, og pressa endå meir på. Gommane mine byrja
kjenna det. Saltsmaken kom i kjeften min òg. Ingen smak kunne stilla opp mot
kva eg smakte no. Det var så fantastisk! Han stønna endå meir, og eg førte
eit par fingrar opp i holet hans. Samstundes hadde eg fått den andre handa
ned på min eigen pikk. Førte ho opp og ned, raskare og raskare. Ekstase kan
ein godt kalla det. Den augneblinken var verkeleg perfekt! Eg pressa
fingrane mine opp i han, jamt som han pressa meg i kjeften. Det var
nådestøyten. Der brusa det ut ei elv, venare enn nokon andre, inn i kjeften
min. Han laga deilege lydar eg aldri før har høyrd. Havbrusen og
vinterstormane, alt samla i munnhola mi.. Då spruta eg òg. Herregud utbraut
han! Herregud utbraut eg. No er ingen av oss jomfruar lengre, smilte
han.
Ja, det var sant, tenkte eg.
